PREEK 7E ZONDAG VAN PASEN 2016 BERGSCHENHOEK EN BLEISWIJK
ZIJN LAATSTE WIL
Mijn vader is al in 1977 overleden binnen een jaar na het overlijden van mijn moeder. Ik zat als 20-jarige aan zijn sterfbed en weet nog goed wat zijn laatste woorden waren. Je kunt zeggen zijn laatste Wilsbeschikking. Wilsbeschikking is een woordspeling, want mijn vader heette Wil. De laatste Wilsbeschikking dus. Wat was die laatste Wilsbeschikking? Ik heb nog 6 jongere zussen en broers, die toen allemaal in de pubertijd zaten en weeskinderen werden. Hij zei: “Verkoop de zaak pas als ik overleden ben en het liefst aan die en die collega van mij. En vooral niet aan dat grote exportbedrijf. Ga een keer naar een klant toe in Amsterdam die nog een grote schuld bij me heeft. En zorg jij voor je jongere broers en zussen! Probeer het gezin bij elkaar te houden”. Deze instructies heb ik netjes uitgevoerd. De zaak is verkocht aan de collega die mijn vader genoemd had. De klant met schuld heb ik bezocht, maar dat leverde helaas niets op. En het gezin heb ik bij elkaar kunnen houden totdat ieder uit zichzelf het ouderlijk huis verliet.
De laatste woorden van een vader zijn altijd kostbaar. Die woorden vormen zijn geestelijk testament. Die woorden kunnen een samenvatting zijn van al zijn woorden in zijn leven, van zijn levensinstelling, van zijn levensvisie, van zijn liefde en bezorgdheid voor de nabestaanden.
Ook Jezus, de mensgeworden God, heeft veel gesproken. Ook van Hem zijn de laatste woorden onthouden, bewaard en opgeschreven. Vandaag hoorden wij een stukje uit zijn geestelijk testament, zijn laatste wilsbeschikking: en dat verlangen van Jezus is zo sterk dat Hij het wel driemaal zegt:
“Vader, Ik bid voor allen die in Mij geloven, opdat ze allen één mogen zijn….. opdat ze één zijn zoals Wij één zijn … opdat zij volmaakt één zijn.”.
Driemaal is scheepsrecht. Als we zijn testament willen uitvoeren, zullen wij één moeten zijn. Als christenen moeten wij zijn laatste wil respecteren, zijn laatste woorden koesteren. Wij zijn immers allemaal broeders en zusters met dezelfde Vader. En willen we als christenen niet allemaal hetzelfde? Zijn testament en laatste wil uitvoeren?
In de wereld zijn we allemaal gelijk, vormen we in de ogen van God een éénheid. Verschillende rassen, culturen, geloofsovertuigingen, meningen, normen en maatstaven geven kleur en verscheidenheid aan onze maatschappij. We kunnen veel van elkaar leren, het is boeiend om je te verdiepen in de ander, die heel anders is dan jij! Het verrijkt je leven, het maakt je wijs en geeft je bestaan een nieuwe dimensie.
Uiteindelijk is ieder mens, ook de islamiet, de ongelovige en de atheïst een kind van God, ook al erkennen ze dat zelf niet.
Christenen die dat wel erkennen zouden voorop moeten lopen in het streven naar eenheid.
De praktijk is echter vaak anders. Van een éénheid is niet altijd sprake, sterker nog. De wereld is nog steeds verdeeld. En niet alleen op wereldniveau, maar ook in kleiner verband. Zelfs in ons eigen dorp bestaat vaak weinig begrip en respect voor de ander, die anders denkt, die anders gelooft, die anders is. Vaak is het al moeilijk om als gezin te accepteren dat niet iedereen precies zo denkt als ik. En hoeveel relaties lopen niet stuk omdat men elkaar niet accepteert zoals hij of zij is.
Eenheid wil niet zeggen dat we allemaal hetzelfde moeten zijn, want wie moet dat uiteindelijk bepalen? De éénheid die God voor ogen heeft staat op een hoger plan. Hij wil dat wij één van hart zijn. Door alle verschillen heen, is er één ding dat ons onlosmakelijk verbindt met ieder ander. De Liefde van God voor iedere mens. De Liefde van een Vader voor zijn kinderen.
Iets vertellen over de Mariapoli: burgemeestersverkiezing voor een nieuwe stad:
Christelijke DAdenpartij: bedankte paus voor zijn sociale daden voor bv. vluchtelingen
Voor Vrede en Broederschap: bedankte paus voor vredesoproepen
Partij van de BArmhartigheid: bedankte paus voor Jaar van de Barmhartigheid
Partij Voor de Vrouwen: bedankte paus voor brief over het gezin
Flink Groen: bedankte paus voor encycliek over het milieu
Als éénheid kunnen we bergen verzetten, kunnen we wezenlijk iets veranderen aan deze wereld. In eenheid kunnen we een wereld creëren waarin het niet draait om verschil, maar om gelijkheid.
We kunnen één zijn met de natuur, met alles wat de aarde ons biedt
Maar we kunnen vooral één zijn met God.
Als we één zijn, dan zijn we in staat gestalte te geven aan het meest kostbare verlangen van de zoon van God, die zijn leven voor ons heeft gegeven: dat de wereld gelooft dat God Jezus gezonden heeft, dat de liefde waarmee God Jezus heeft liefgehad, ook in ons is, dat Hijzelf in ons is. En dat we eens zijn heerlijkheid zullen aanschouwen in de hemel.
Dat zijn de laatste wensen van Jezus, zijn laatste wilsbeschikking, zijn geestelijk testament.