17e zondag door het jaar A Bleiswijk 6 augustus Gedaanteverandering PijnackerBergschenhoek en Berkel juli 2017
INLEIDING
Vakantie-ervaringen:
Tekst op kerkdeur kapelletje in Misurina, Dolomieten in Italië, rustdag in Cycletour: “Entra per pregare, esci per amare”. “Ga hier naar binnen om te bidden en kom naar buiten om te beminnen”.
PREEK
Vakantie: ik was er aan toe na een zwaar werkjaar als enige priester in het pastoraal team, na het vertrek van van Zaal.
Woord van leven van deze maand: “Komt naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt, dan zal ik jullie rust geven”. Mt. 11,28 Ik bedacht dus dat ik Jezus in de vakantie niet moest vergeten. Al zou ik niet dagelijks een kerk bezoeken, en al was ik een deel van de vakantie alleen, ik nam me voor met God verbonden te blijven, moeilijkheden in vertrouwen op God te aanvaarden en elke dag Gods wil te doen en God voor alles te bedanken.
De eerste moeilijkheid kwam al halverwege de heenreis: De trein naar Stuttgart liep zoveel vertraging op dat ik daar mijn aansluitende trein naar Innsbruck voor mijn neus weg zag rijden en mijn bestemming die avond niet meer kon bereiken. Op station Stuttgart werd ik van het kastje naar de muur gestuurd en de telefoon van NS internationaal was steeds in gesprek. Ik had daarom geen ontspannen reis en ging op mijn IPhone al een camping onderweg zoeken. Maar een vriendelijke conducteur in de trein naar München zei me dat ik daar een hotelovernachting mocht vragen op kosten van de spoorwegen. Ik hoefde me dus geen zorgen te maken. En zo is het ook opgelost.
Ik hoorde van alle vakantiegangers die met de auto gekomen waren, dat ze uren in de file hadden gestaan. Dus ik hoefde me niet te beklagen.
5 juli De eerstvolgende avond na een eerste kleine fietstocht lagen in een dorpskerkje opgerolde bijbelteksten om mee te nemen. Ik vond: Sorge im Herzen bedrückt den Menschen, aber ein freundliches Wort erfreut ihn. Spreuken 12. Mooi hè, voor vakantie.
Ik stuurde deze tekst naar een zeer gelovige schoonzus en zij stuurde een andere tekst terug, die ook zij in Oostenrijk op een borduurwerk gelezen had: “zonder liefde zou het kruis te zwaar zijn en zonder kruis zou de liefde leeg zijn”
Zaterdag 15 juli Koninginnerit met o.a. de hoogste pas, Passo di Giau (2233m. 15 km, 6,6%) Veel motoren op de weg. Daar ergerde ik me verschrikkelijk aan. In een klim een paar dagen later liep mijn ketting er af en vast. Een bewoner kwam te hulp, gaf me ook te drinken, en vertelde tot slot in het praatje dat we hadden over mijn vakantie dat hij ook de Passo di Giau gereden had ……. op een motor!!!! Ik heb wijselijk mijn mond gehouden en hem bedankt voor de hulp. God speelt ook in deze dingen met mij.
Maandag 24 juli: mijn hele programma letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Ik wilde naar een museum bij de Wortersee, 21 km. van mijn camping af, waar om 10.00 uur een rondleiding zou zijn. Het onweerde en plensde zo hard dat ik het niet verantwoord vond op de fiets te gaan. Ik heb geprobeerd buren op de camping, die een auto hadden, mee te krijgen, maar die wilden niet. Ze hadden andere plannen: de man ging boodschappen doen in Villach. Ik dacht: dat kan hij vanmiddag toch ook nog? Openbaar vervoer was er bij die camping niet. Dus kon ik er niet komen. Daar was ik best een beetje boos om. Ik wilde heet contact met die buren verbreken. Maar ik dacht toen: zou ik zelf mijn plannen opzij zetten om voor taxi te spelen? Ik ben toen in de campingwinkel boodschappen gaan doen en heb de achtergebleven buurvrouw een stuk van mijn gebak gegeven toen ik bij haar chocolademelk mocht opwarmen. Zo bleef de goede relatie in tact.