PREEK 23E ZONDAG JAAR B: 9 SEPT 2018 Bergschenhoek en Bleiswijk
Deze week stond in de krant een artikel over sociale media. Daarin werd beweerd dat sociale media kunnen bijdragen aan sociale verbondenheid. Ze kunnen immers makkelijker contact met elkaar zoeken. Jongeren hoeven niet te reizen om contact te hebben met een vriend of vriendin die in een andere plaats woont. Opa’s en oma’s kunnen contact met hun kinderen en kleinkinderen hebben die in Australië wonen of in Spanje op vakantie zijn. Marjolein Antheunis zegt in haar promotieonderzoek: “Via Whatsapp lopen we mee in elkaars leven”>
Van de andere kant kunnen mobieltjes, tablets en dergelijke ook heel storend zijn. In een gezin kan het onderling gesprek gehinderd worden omdat iedereen op zijn mobieltje of tablet bezig is. In de openbaar vervoer komt er geen spontaan contact tussen reizigers meer tot stand omdat iedereen op zijn mobieltje zit te staren. En soms is een reiziger met een mobieltje hardop in gesprek met iemand die je niet hoort omdat de reiziger een koptelefoon op heeft of oortje in het oor heeft. Deze mensen zijn doof en blind voor hun naaste dichtbij.
Hierdoor ontstaat er ook eenzaamheid, met name bij ouderen, die niet met sociale media om kunnen gaan. En via hatelijke berichten op Twitter, Instagram, Whatsapp en dergelijke kunnen kinderen en jongeren ook vernederd worden, zich minderwaardig gaan voelen, zelfvertrouwen verliezen en uiteindelijk tot zelfmoord komen.
Luisteren: het is niet zo makkelijk om in deze tijd Jezus’ boodschap goed te verstaan.
Ten eerste leven we in een tijd dat onze aandacht heel sterk getrokken wordt door de reclame, de nieuwsmedia zoals al gezegd, de sport en nog veel meer.
Ten tweede zijn er zoveel verschillende godsdiensten en geloofsrichtingen. Er zijn zoveel verschillende meningen en bijbelinterpretaties. Wat moeten we geloven? Vroeger was het makkelijk: wat de pastoor zei was waar en alle priesters geloofden hetzelfde.
De tv en de sociale media brengen alle geluiden de wereld van de kinderen en de jongeren binnen. Ze worden overspoeld met informatie en meningen en het wordt daarom steeds moeilijker keuzes te maken.
Daarom moeten we bidden dat God onze oren opent om uit de vele geluiden de ware vertolking van het evangelie te kunnen onderscheiden.
Laten we bidden dat we leren op juiste wijze met de media om te gaan en goede keuzen te maken wat we wel en niet zien en lezen.
Een andere oorzaak van vereenzaming is de verdere vercommercialisering van de hele zorgsector. Ik heb gezien bij een tante van me dat iemand van de thuiszorg haar ogen kwam druppelen. Dat duurde 20 seconden. De verpleegster keek voor en na het druppelen op haar horloge, want ze moest noteren hoe lang ze er over gedaan had. Die administratie duurde nog langer dan het druppelen. Het betekende dat er geen tijd meer was voor een praatje. En daar hebben heel wat eenzame bejaarden toch erg veel behoefte aan als die thuiszorg misschien het enige bezoek is op zo’n dag. Men noemt het maatzorg, maar het is wel een hele krappe maat !!!!!
In de lezingen van vandaag vinden we ook situaties waarin mensen om zorg en aandacht vragen:
In het evangelie tonen mensen hun zorg voor een doofstomme. Deze zorgzame mensen brengen de doofstomme bij Jezus. Niet de doofstomme zelf, maar die bezorgde mensen smeken Jezus hem de handen op te leggen.
Jezus doet dat terzijde, buiten de kring van het volk. Hij wil het namelijk echt uit liefde doen en niet om beroemd of beloond te worden. Het gaat Hem alleen maar om deze ene mens van wie God houdt. Hij verbiedt zelfs het door te vertellen, omdat Hij er zelf op geen enkele manier belang bij wil hebben. Pure liefde, pure caritas.
Jacobus schrijft over een religieuze samenkomst waarin rijken en armen samenkomen. De rijken mogen daarbij niet beter behandeld worden dan de armen. Voor God zijn we gelijk. In de kerk kennen we gelukkig geen gereserveerde plaatsen meer voor de rijken. In oude kerken zie je soms achterin nog de armenbankjes. Ik begrijp niet hoe dat mogelijk geweest is met de opmerking van Jacobus dat we ons daarmee schuldig maakten aan een kwaadaardige discriminatie.
Iemand die die woorden van Jacobus goed begrepen heeft en in praktijk gebracht was moeder Teresa. Deze week herdachten we haar 20e sterfdag. Wegens haar inzet voor de armen kreeg ze de nobelprijs voor de vrede. Zij ziet in de arme geen minderwaardige mensen, maar kinderen Gods. Zij heeft ook zusters naar Nederland gestuurd. Men vroeg haar: waarom? Uw zusters willen toch voor de allerarmsten in deze wereld werken? Die zijn te vinden in Afrika en Azie. Moeder Teresa antwoordde: “De grootste armoede die een mens kan treffen is: onbemind te zijn, ongezien, eenzaam en uitgestoten. Dat is de grootste armoede. En die armoede kom juist in het rijke westen het meeste voor. Ouderen, vreemdelingen, daklozen, verslaafden. In India hebben de mensen honger. Je geeft ze wat rijst en het probleem is opgelost. Maar hier in Nederland hebben de mensen een verschrikkelijke honger naar liefde, naar aandacht. Dat is niet zomaar op te lossen. Daarom stuur ik hier ook zusters naar toe.”.
Paus Benedictus schreef in zijn eerste encycliek Deus Caritas est. (Dat betekent: God is liefde): “De naastenliefde is een opdracht aan iedere individuele gelovige, maar ook aan de gezamenlijke kerkelijke gemeenschap. (20) Dit vraagt ook enige organisatie. (21) Dit kreeg de naam diaconie of ‘caritas’. En die behoort evenzeer tot het wezen van de kerk als sacramententoediening en verkondiging. (22)
… De Kerk is de familie van God in de wereld. In deze familie mogen er geen noodlijdenden zijn.(25b)
Caritas zal altijd nodig zijn, ook in de meest rechtvaardige samenleving. Er is geen rechtvaardige staatsvorm die de dienst van de liefde overbodig zou kunnen maken. Wie de liefde af wil schaffen staat op het punt de mens als mens af te schaffen. Er zal altijd leed, eenzaamheid en materiele nood zijn dat om troost en hulp vraagt. De totale verzorgingsstaat die alles naar zich toetrekt wordt uiteindelijk een bureaucratische instantie, die het wezenlijke niet kan geven dat de lijdende mens nodig heeft: liefdevolle persoonlijke aandacht…. (28b)..