PREEK CHRISTUS KONING JAAR B 24/25 NOVEMBER 2012 Pius X, Bergschenhoek en Bleiswijk
Burgers van Gods Koninkrijk,
– Het is de laatste zondag van het kerkelijk jaar en de wintertijd is een tijd van verhalen vertellen. Ik wil u daarom een sprookje voor volwassenen vertellen.
– Het verhaal van de twaalfde koning blz.93 van Sprookjes van Godfried Bomans: Alle overeenkomsten met actuele gebeurtenissen zijn toeval want dit verhaal is al uit de vorige eeuw. Of toch niet, want Bomans typeert met dit verhaal de hele mensengeschiedenis.
= Er was eens een prins met een hol hoofd, maar dat wist hij niet, hoe zou die dat geweten kunnen hebben?
= toen hij 20 was stootte hij zijn hoofd tegen een balk en hoorde
een hoog klinkend geluid
= arts, bang zijn eigen hoofd te verliezen als hij de waarheid zou zeggen, zei: je hebt een uniek hoofd met een prachtige klank, ik mag u wel feliciteren”
= “Maar hoe moet ik later regeren?”
= “Hoor om beurten de partijen en stuur ze weg”
= “Maar welke partij heeft dan gelijk?”
= “de grootste”
= hij regeerde zo voortreffelijk. Iedereen tevreden en niemand had vermoeden van het holle hoofd.
= op een dag kwam er iemand bij hem binnenstormen.
= “De crisis is over het land uitgebroken”
= “De wát?” vroeg de koning … Hij wist niet wat het was, maar vreesde het ergste
= om dat te achterhalen riep hij de wijzen van het land bijeen
= ze vertelden hem alles en hij begreep dat het erg was.
= er moest een oplossing komen
= koninklijk bevel om boeken te schrijven over de crisis
= ze hoefden niet waar te zijn, als ze maar dik en goedkoop waren.
= ene helft volk schreef, andere helft las.
= koning las de hele dag, in pyjama: geen tijd om zich aan te kleden. stond alleen even op om zijn neus te snuiten, maar las dan vlug door om verloren tijd in te halen.
= leerde wat geld was, wie het had en wie niet en wie het zou moeten hebben, wat arbeiders waren, de wetten van vraag en aanbod, prijs en waarde.
=lege hoofd liep vol
= ging toen wetten uitvaardigen
= maar de crisis bleef, ellende groeide, volk verloor geduld
= ’s nachts, wakker liggend, een idee:
= alle koningen uit andere landen uitgenodigd: 10 stuks
= vlaggen werden uitgestoken
= elf-koningen-konferentie begon
= iedere koning had leger journalisten, geleerden en secretarissen bij zich
= oppercommissies, hoofdcommissies, subcommissies, adviserende organen en rechtskundige colleges
= koning stelde elke avond op balkon volk gerust
= toen hij dat moe werd liet hij persberichten verspreiden: de één na de ander, steeds langer en meer
= crisis bleef
= koning werkte nog harder: confereerde met voorzitters van de onderafdelingen van de sub-commissies en hield de schrijvers hun verantwoordelijkheid voor ogen, leidde zelf de diners der elf koningen en bleef opgewekt spreken over de resultaten der conferentie en de stappen in de goede richting.
= maar zijn ogen stonden diep en droevig en zijn handen trilden.
= het volk morde, ze hadden brood verwacht, maar ze kregen papier.
= volksoploop voor het balkon: men riep om de koningen. De koningen verschenen. Duizenden vuisten vlogen omhoog.
= Toen verhief zich één hoge stem uit het volk die riep: “Er is nog een koning die niet genodigd is”
= De koning boog zich over de balustrade en vroeg spottend: “En wie is dat dan wel?”
= er viel een stilte. Toen riep dezelfde stem: “Gij elf koningen, dwazen, wie heeft u de kroon gegeven op uw hoofd en het hermelijn om uw schouders?”
= de elf koningen zwegen
= Bomans besluit met: Deze eenzame stem had goed gesproken. Wij zullen met elf koningen machteloos zijn, zo de Twaalfde wordt vergeten. Tweeduizend jaar geleden werd in één vergadering, op Pinksterzondag, de wereld door elf man gered. En zij waren vissers en hadden niets dan eeltige handen. Doch zíj vergaten de Koning nooit.
– Met dit verhaal wil ik niet zeggen dat het geloof in Christus, de koning van het heelal, een oplossing biedt voor een economische crisis. Maar wel voor de crisis in het geestelijk welzijn in onze huidige maatschappij.
– Waar Christus niet meer erkent wordt als koning die boven ons allen staat, gaan mensen koning over elkaar spelen, elkaar overheersen, andere mensen als slaven voor hun eigen karretje spannen.
– Conflicten gaan vaak niet over zakelijke problemen maar over wie het voor het zeggen mag hebben. In politiek, in het bedrijfsleven, in het verenigingsleven en net zo goed in de kerk en in huwelijken en gezinnen.
– Ligt aan de verdeeldheid van bevolkingsgroepen in een land niet een machtsstrijd ten gronde? Zelfs als die bevolkingsgroepen tot bepaalde kerken of godsdiensten behoren, zoals in Syrië en Palestina? Het gaat er in feite om de macht, niet om een geloofsstrijd.
– Meningsverschillen leiden nog niet tot geweld, die kunnen nog uitgepraat worden. Geweld ontstaat altijd in een strijd om de macht. In het groot en in het klein. Jezus deed daar niet aan mee. Daarom was zijn koningschap niet van deze aarde.
– Beste burgers van Gods Koninkrijk, laten we Christus erkennen als Koning der wereld en leven in dienstbaarheid en verantwoordelijkheid tegenover deze koning. Dat zal de menselijke relaties saneren en de crisis in het moreel besef overwinnen.