.

Preek 2e zondag van de advent jaar c 8/9 december 2012

lezingen: Fil.1,3-6+8-11
Lucas 3,1-6

Broeders en zusters,

Het evangelie staat vol met namen uit een lang vervlogen tijd, namen waarbij we ons niet veel voor kunnen stellen. Hoe zou het evangelie in deze tijd klinken? Ik heb het evangelie voor u vertaald naar deze tijd toe. Het zou dan ongeveer zo luiden:

In het 2e regeringstermijn van president Obama van Amerika, toen Beatrix koningin van Nederland was en Rutte premier van een VVD-PvdA-kabinet, toen Jozef Ratzinger paus was onder de naam Benedictus XVI en Johannes van den Hende bisschop van Rotterdam, toen kwam er een pastoraal werkster op tv met de naam Ingrid van de Berg. Zij sprak over het Woord van God. In heel Nederland werd gekeken. Zij riep de mensen op zich af te keren van de consumptiemaatschappij en alle ruzies en conflicten bij te leggen en eigen zonden te erkennen. Zij citeerde een tekst uit een encycliek waarin staat: “Wanneer horen we God? Hij spreekt door een stem van iemand die roept in een gesaeculariseerde wereld: bereidt de communicatiemiddelen voor de Heer. Leg een digitale snelweg aan, stel de media, het internet, facebook, twitter en de satellieten beschikbaar voor God. Stop geweldfilms en pornografie. Stop de wapenhandel. Haal de grenzen tussen Europa en de derde wereld weg, zorg voor een rechtvaardige voedselverdeling en een eerlijke economie. Dan zal heel de mensheid Gods redding zien.”

Hoe zou Nederland reageren op zo’n oproep? Ik ga een beetje fantaseren.
80 % van de tv-kijkers zouden onmiddellijk naar de afstandsbediening grijpen en de tv overschakelen naar een andere zender met een muziekprogramma of een saopserie. De omroep die het uitzond zou enkele honderden brieven krijgen. Sommigen reageerden met kritische vragen zoals: “U wilt toch zeker niet de biecht terug, hé?” De Nederlandse ondernemersvereniging en de banken reageerden verontwaardigd: “Als de mensen niet meer consumeren, dan stort de hele economie in en daar is de derde wereld ook niet mee geholpen”. Tenslotte zouden er enkele positieve reacties komen, bijvoorbeeld iemand die schreef: “Eindelijk weer eens een profeet die de waarheid durft te zeggen en de onrechtvaardigheid aan durft te klagen. Laten we een omroep oprichten die zich uitsluitend bezighoudt met evangelieverkondiging, internationale economie en ontwikkelingshulp”.

Na enkele dagen kwamen er nog wat vertrouwelijke brieven van mensen die ontroerende verhalen schreven over de oplossing van een oude familievete of de eerste contacten met allochtone buren, bijvoorbeeld een echtpaar dat een vakantie had opgezegd om op de buurkinderen te passen omdat de moeder plotseling naar het ziekenhuis moest. Zij hadden de oproep tot bekering verstaan als een oproep om in eigen leven iets te veranderen.

Allemaal fantasie, beste mensen. Of misschien beter gezegd: ideeën die bij mij opkwamen bij het overwegen van het evangelie.
Wat ik ermee wil zeggen is dat het evangelie inderdaad gaat over het wereldgebeuren. Maar het begin van een verandering ligt toch in het leven van iedere mens afzonderlijk. De oproep van Johannes tot bekering is geen oproep aan de hoge heren in de politiek, maar aan de mensen die naamloos om hem heen staan.

En het woord bekering mogen we niet verstaan als een overgang naar een andere godsdienst of kerk, maar als het veranderen van je levensstijl. Sterker nog: het veranderen van je koers, je streven, het doel dat je in je leven stelt. Was het tot nu toe een streven naar welvaart, winst, luxe en plezier, wie de oproep van Johannes goed verstaat die gaat eerst eens kijken naar de plaatselijke samenleving, de plaatselijke politiek en de plaatselijke kerk: die stelt zich de vraag: wat kan ík bijdragen aan een betere wereld? Wat kan ík zelf doen aan een betere samenleving? Wie de oproep van Johannes goed verstaat, die gaat eerst bij zichzelf te rade: wat doe ík aan een beter milieu? Heb ik eerst contact gezocht met allochtonen voordat ik over hen praat? Hoe gedraag ik me in het drukke verkeer, in de file of voor de kassa in de supermarkt? Hoe gedraag ik me op het voetbalveld of op de tribune? Durf ik wat te zeggen tegen de ouder naast me langs de lijn die zijn zoontje aanzet tot ruw spel, die vloekt en scheldt? Heb ik mijn best gedaan de ruzies in de familie op te lossen?

Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Die spreuk van de Bond zonder Naam is puur bijbels. Ze staat Johannes de Doper op het lijf geschreven.

De onlangs overleden schrijver pater Phil Bosmans heeft gezegd: “Als de binnenkant van de mens verandert, verandert alles, heel de wereld.
De wereld verandert door mensen, die zich bevrijd weten van hebzucht en haat!
Mensen die niet langer geloven in de loop van het geweer!
Mensen die met weinig tevreden zijn en tijd hebben voor dingen die geen geld opbrengen!
Mensen die geen paleis nodig hebben om als prinsen te leven en geen portefeuille om samen te feesten!
Mensen die bloemen zien, die vogels horen fluiten, die kunnen spelen als een kind”.

Wat in het evangelie opvalt is de tegenstelling tussen de vele grote politici en kerkleiders die met name genoemd worden: Keizer Tiberius, Pontius Pilatus, de gouverneurs Herodes en Filippus, Annas en Kajafas. En daar tegenover Johannes de Doper: een machteloos iemand die in de woestijn verbleef.
Onze toekomst ligt niet in handen van de groten der aarde, maar in handen van God die bevrijding brengt door eenvoudige mensen, mensen zonder pretenties, zonder eigenwaan, mensen met het hart op de juiste plaats. Hopelijk kan God ook op u rekenen.

reacties kunt u mailen naar pastorkuipers @ rk-oostland.nl
wegns te veel spamreacties kunt u helaas niet direct reageren via deze site.