BIJEENHOUDEN
30E ZONDAG DOOR HET JAAR A 24 OKTOBER 2020
INLEIDING OP DE EERSTE LEZING
Vandaag horen we een stukje uit de wet van Mozes die op de Sinaï is uitgevaardigd. Deze wet werd samengesteld als grondwet van een nieuwe staat in het beloofde land waar ze naar toe trokken. De pericope van vandaag is een stukje sociale wetgeving vanuit godsdienstige motieven.
PREEK
Liefhebbers van God,
Negenendertig jaar geleden / werd ik op deze dag gewijd. / vierde ik op deze zondag mijn eerste heilige Eucharistie. Volgend jaar dus 40 jaar. Noteer het alvast maar in uw agenda. Dan kunnen we hopelijk een groot feest houden.
Ik heb toen het evangelie van vandaag gezien als het beste uitgangspunt voor mijn pastoraat. Het is eigenlijk de grondwet van iedere christen.
Mijn geestelijk leidsman uit mijn studietijd, Pater Penning de Vries, heeft toen in mijn eerste H. Mis de preek gehouden die zo geweldig was dat ik graag enkele gedachten daaruit wil overnemen en aan u door wil geven.
De strikvraag van een wetgeleerde aan Jezus vertaalde hij naar mij toe als volgt:
“Winfried, wie heeft jou eigenlijk geroepen? God of de mensen?”. Over het ambt is er tegenwoordig discussie of het vanuit de gemeente verleend moet worden of van bovenaf, door de paus en bisschoppen. Wat is echt een roeping: een roepstem van binnen in je hart of een beroep dat de gemeenschap op je doet? Een strikvraag.
Als Jezus op de proef wordt gesteld, dan wil men hem laten kiezen tussen twee waartussen je niet moet kiezen, maar die je bij elkaar moet houden. Jezus doet dat in het evangelie iedere keer: geen scheiding tussen God en mensen, maar ze bijeenhouden.
Op gebied van missie en ontwikkeling kiest Jezus niet tussen gerechtigheid of verkondiging, maar beiden: evangelisatie én ontwikkeling. De mens leeft niet van brood alleen zegt Hij, maar van al wat uit Gods mond voortkomt. God heeft mij gezonden, zegt Hij, “Om aan armen de blijde boodschap te brengen”.
……
Op politiek terrein: geef aan de keizer wat aan de keizer toekomt, maar geef aan God, wat God toekomt.
En op het terrein van de liefde: Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand. Dit is het voornaamste en eerste gebod. Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de wet en de profeten.
Het leven is niet een examen, zoals je dat tegenwoordig hebt: een multiple-choice examen, waarbij je maar één antwoord mag aankruisen. Zo is het leven niet. Het leven is niet kiezen of delen, maar samenhouden. Polarisatie ontstaat doordat men voor één waarde, voor één groep of voor één opinie kiest, daar waar men het goede van allen moet respecteren. Jezus haalt niet uit elkaar, maar Jezus verbindt.
Laat je door strikvragen niet in het nauw brengen. Wat God verbonden heeft, mag een mens niet scheiden. Wees een allround christen.
Goed leven en sacramenten ontvangen. Omdat Jezus rechter is én omdat we door Jezus vergiffenis van zonden verkrijgen. Die twee horen bij elkaar. Zonder de sacramenten hou je het goede leven niet lang vol. En zonder het goede leven missen de sacramenten hun doel.
Hier wil ik zelf nog wat aan toevoegen. Je hoort zo vaak zeggen: “Ik geloof wel in God, maar de kerk heb ik niet nodig, ik kan wel zonder de kerk”. Maar God heeft die twee met elkaar verbonden. De kerk is Gods kerk. En tegelijkertijd mensenwerk. Niet ’t één of ’t ander. De kerk is heilig en tegelijkertijd bestaand uit zondaars. Die twee horen bij elkaar.
Mensen zeggen: “Ik bid nooit, maar ik leef wel goed”. ’t Is te hopen dat ze dat goed leven dan ook vol houden, maar God vindt ’t beslist fijn als de mens ook bidt. Die twee horen bij elkaar.
Er zijn ook mensen die braaf hun godsdienstige plichten doen, zich aan de kerkelijke wetten houden en dan denken dat ze er wel komen, maar die in het sociale leven onmogelijke mensen zijn.
Wet en liefde heeft God met elkaar verbonden.
“Ik geloof wel, maar ik heb mijn eigen geloof, zeggen velen, daar heb ik anderen niet voor nodig.” Weer zo’n valse tegenstelling. Hebben we allemaal het geloof niet ontvangen van horen zeggen? Individueel geloof en gemeenschappelijk geloven horen bij elkaar.
Sommigen willen een kerk zonder priesters of zonder bisschoppen. Alleen met de heilige Geest als leider. Maar is het dan nog de kerk van Jezus, die zelf apostelen aanstelde en ook hen de Heilige Geest zond?
Ik besluit weer met de woorden van Pater Penning de Vries:
Hou het ook in je eigen leven bij elkaar; gebed en werk, bezinning en contact, rubrieken en spreken uit het hart, biecht en dienstbaarheid, meditatie en ontspanning, eucharistie en huisbezoek, priester en volk, teleurstelling en geestdrift, eenzaamheid en gemeenschap, liefde tot God en liefde voor de mens. Wees een christen uit één stuk, waar niets aan ontbreekt, voor rechts en voor links, voor hoog en voor laag, voor God en voor de mensen.